Typ: Ciężki samochód pancerny
Kraj pochodzenia: ZSRR
Rok produkcji: 1933-39
Wysokość: 2.10 m
Długość: 4.85 m
Szerokość: 2.20 m
Waga: 5,1 T
Pancerz: 9 do 15 mm (w), 0.24-0.59
Silnik: 4-cylindrowy benzynowy GAZ
Moc: 40 KM
Prędkość: 55 km/h
Zasięg: 200 km
Uzbrojenie: Główna: 1 x 45 mm (1,77 cala) 20K
Uzbrojenie dodatkowe: 2 x 7,62 mm DT (0,3 cala) karabiny maszynowe
Wyprodukowano: 566 sztuk
Załoga: 4 (dowódca, strzelec, przedni strzelec, kierowca)
W programie rozwoju samochodów pancernych, wdrożonym przez główne dowództwo Armii Czerwonej, zaplanowano wyposażenie wojsk w średnie samochody pancerne z uzbrojeniem armatnim. Do tego celu zaplanowano użycie trzy-osiowych podwozi z ciężarówek. Początkowo były to importowane pojazdy Moreland, jednak potem zaczęto używać podwozi z forda-timken. BA-6 powstał jako wóz który miał zachować zalety BA-3, przy braku takich wad jak przeciążone podwozie i silnik oraz słabe właściwości terenowe. W tym celu zmodyfikowano podwozie zwiększając rozstaw kół z 1585 do 1600 mm, a ich bazę zmniejszając z 3220 do 3200 mm. Wzmocniono przy tym tylne mosty i zmodyfikowano skrzynię przekładniową. Zachowano koła z oponami 6.50-20, ale opony pneumatyczne zastąpiono wypełnionymi gąbczastą gumą co zwiększyło odporność opon na ostrzał, ale zmniejszyło prędkość maksymalną. Zmieniono także konstrukcję kadłuba likwidując właz w tylnej płycie. Dzięki tym działaniom masa pojazdu spadła do 5,12 t. Pancerny kadłub z płyt pancernych o grubości do 8 mm miał kształt podobny jak w innych sowieckich średnich
samochodach pancernych. W przedniej części kadłuba znajdował się przedział silnikowy, a za nim stanowiska kierowcy i strzelca kadłubowego czkm DT. Za ich stanowiskami kadłub obniżał się, a na jego płycie stropowej umieszczona wieża pancerna pochodząca z czołgu lekkiego
T-26 (w wersji z 1933 roku). Wewnątrz wieży stanowiska mieli dowódca i ładowniczy. Obsługiwali oni armatę 20K ob. 1932 kalibru 45 mm i sprzężony z nią czkm DT. Po bokach kadłuba zamocowane były dwa koła zapasowe. Mogły się one obracać i pomagały pokonywać przeszkody terenowe. Aby ułatwić obsługę silnika po bokach przedziału silnikowego znajdowały się otwory zamykane uchylnymi klapami. Pojazd napędzany był silnikiem GAZ-AA. Był to czterocylindrowy silnik gaźnikowy o pojemności skokowej 3285 cm³ i mocy 40 KM przy 2200 obr/min. Napęd przenoszony był na koła przy pomocy skrzyni biegów z czterema biegami do przodu i jednym wstecznym. Skrzynia biegów była wyposażona w reduktor podwajający liczbę biegów.
W programie rozwoju samochodów pancernych, wdrożonym przez główne dowództwo Armii Czerwonej, zaplanowano wyposażenie wojsk w średnie samochody pancerne z uzbrojeniem armatnim. Do tego celu zaplanowano użycie trzy-osiowych podwozi z ciężarówek. Początkowo były to importowane pojazdy Moreland, jednak potem zaczęto używać podwozi z forda-timken. BA-6 powstał jako wóz który miał zachować zalety BA-3, przy braku takich wad jak przeciążone podwozie i silnik oraz słabe właściwości terenowe. W tym celu zmodyfikowano podwozie zwiększając rozstaw kół z 1585 do 1600 mm, a ich bazę zmniejszając z 3220 do 3200 mm. Wzmocniono przy tym tylne mosty i zmodyfikowano skrzynię przekładniową. Zachowano koła z oponami 6.50-20, ale opony pneumatyczne zastąpiono wypełnionymi gąbczastą gumą co zwiększyło odporność opon na ostrzał, ale zmniejszyło prędkość maksymalną. Zmieniono także konstrukcję kadłuba likwidując właz w tylnej płycie. Dzięki tym działaniom masa pojazdu spadła do 5,12 t. Pancerny kadłub z płyt pancernych o grubości do 8 mm miał kształt podobny jak w innych sowieckich średnich T-26 (w wersji z 1933 roku). Wewnątrz wieży stanowiska mieli dowódca i ładowniczy. Obsługiwali oni armatę 20K ob. 1932 kalibru 45 mm i sprzężony z nią czkm DT. Po bokach kadłuba zamocowane były dwa koła zapasowe. Mogły się one obracać i pomagały pokonywać przeszkody terenowe. Aby ułatwić obsługę silnika po bokach przedziału silnikowego znajdowały się otwory zamykane uchylnymi klapami. Pojazd napędzany był silnikiem GAZ-AA. Był to czterocylindrowy silnik gaźnikowy o pojemności skokowej 3285 cm³ i mocy 40 KM przy 2200 obr/min. Napęd przenoszony był na koła przy pomocy skrzyni biegów z czterema biegami do przodu i jednym wstecznym. Skrzynia biegów była wyposażona w reduktor podwajający liczbę biegów.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz