Czołg lekki MS-1 (T-18)

Nazwa: MS-1 (T-18)
Typ: czołg lekki
Kraj pochodzenia: ZSRR
Rok produkcji: 1928-31
Wysokość: 2.12 m
Długość: 3.50 m
Szerokość: 1.80 m
Waga: 5.3T
Pancerz: grubość: 8 – 16 mm
Silnik: 1 silnik benzynowy, 4-cylindrowy T-18
Moc: 35 KM
Moc/Masa: 7.2 KM/t
Prędkość: 17 km/h
Zasięg: 50 km
Uzbrojenie: 1 działko Hotchkiss kal. 37 mm
1 karabin maszynowy Fiodorowa kal. 6,5 mm
(późniejsze wersje km. DT kal. 7,62 mm
Załoga: 2 osoby
Liczba wyprodukowanych egzemplarzy: ok 900 sztuk

MS-1 (początkowo oznaczony jako T-18; ros. МС-1 – skrót od nazwy Малый сопровождения lub Малый советский) – radziecki czołg lekki. Pierwszy pojazd tego typu skonstruowany w ZSRR. W maju 1924 w ZSRR utworzono pierwsze biuro konstrukcyjne przemysłu budowy czołgów, które rozpoczęło pracę nad projektem w całości radzieckiego czołgu.
Pierwszym opracowanym tam projektem był czołg oznaczony jako T-18. Jego konstrukcję oparto na francuskim czołgu z okresu I wojny światowej Renault FT-17, który również produkowano w ZSRR. Prototyp nowego czołgu gotowy był pod koniec 1926 roku, a 6 czerwca 1927 zapadła decyzja o przyjęciu go na uzbrojenie Armii Czerwonej. Nadano mu wtedy oznaczenie MS-1.
W 1928 roku rozpoczęto produkcję seryjną, która trwała do 1931. W jej trakcie czołg był wielokrotnie modernizowany, m.in. zainstalowano mocniejszy silnik, zamiast karabinu maszynowego Fiodorowa zastosowano karabin DT. Łącznie zbudowano ponad 900 czołgów MS-1.
Od 1928 roku czołg MS-1 był wprowadzany na wyposażenie tworzonych właśnie jednostek pancernych Armii Czerwonej. Był pierwszym czołgiem masowo występującym w tej armii. Używano go do połowy lat trzydziestych, choć od 1931 roku był systematycznie zastępowany przez czołg T-26.

Użyto go bojowo w walkach w okresie od lipca do grudnia 1929 roku w trakcie konfliktu pomiędzy ZSRR a Chinami o wschodniochińską magistralę kolejową.
Wycofane z eksploatacji egzemplarze były wykorzystywane jako elementy fortyfikacji (np. Linii Mołotowa). Po zdemontowaniu podwozia kadłuby wkopywano w ziemię - powstawał w ten sposób stały punkt oporu, uzbrojony w działo i karabin maszynowy umieszczone w wieży czołgu.