samochód pancerny/transporter TERRÄNGBIL M / 42D SKP

Nazwa: TERRÄNGBIL M / 42D SKP
Typ: samochód pancerny/transporter
Kraj pochodzenia: Szwecja
Rok produkcji: 1942-45
Wysokość: 2.30 m
Długość: 6.20 m
Szerokość: 2.30 m
Waga: 8.5 T
Pancerz: odd 4mm do 20mm.
Silnik: Scania-Vabis 4-cylindrowy benzyna,
Moc: 115 KM @ 2300 rpm
Prędkość: 45 km/h
Zasięg: 300 km
Uzbrojenie: 2x ksp m / 36 karabiny maszynowe, 6/8 x 63 mm (2,48 cala)

Wyprodukowano: 150 sztuk

Załoga: 3 (kierowca, pilot, strzelec) + 7 żołnierzy

TERRÄNGBIL M / 42D SKP

Prace nad transporterem zostały wszczęte w skutek zapotrzebowania przerzucania w krótkim czasie dużej liczby żołnierzy w bezpieczny sposób, i tak powstał uzbrojony transporter TERRÄNGBIL M / 42D SKP, który oprócz załogi mógł przewieść dodatkowo 7 żołnierzy w krótkim czasie na pole walki. W projekt zaangażowano standardowe podwozie volvo i scania, co wpłynęło pozytywnie na szybkość produkcji oraz koszty. Pancerz był pochylony, tak by było jak najwiecej miejsca gdy żołnierze siedzą, Był to pojazd bardzo lekko uzbrojony, karabin miał raczej na pewno zadania obronne. Pojazd przechodził wiele modernizacji, i można go spotkać w armiach krajów trzeciego świata oraz w szwedzkim muzeum.

TERRÄNGBIL M / 42D SKP

czołg lekki STRIDSVAGN M / 41

Nazwa: STRIDSVAGN M / 41
Typ: czołg lekki
Kraj pochodzenia: Szwecja
Rok produkcji: 1942-43
Wysokość: 2.14 m
Długość: 4.54 m
Szerokość: 2.55 m
Waga: 11 T
Pancerz: 15-50 mm
Silnik: Scania-Vabis 1664c
Moc: 142 KM
Prędkość: 45 km/h
Zasięg: 270 km
Uzbrojenie: 37 mm (1,45 cala) Bofors m / 38 L-37 lub L-40,  2x Madsen M39 cal.303 (7,7 mm) karabiny maszynowe

Wyprodukowano: 220 sztuk

Załoga: 4 osobowa

STRIDSVAGN M / 41

W styczniu 1937, szwedzka komisja została wysłana do Niemiec, Polski i Francji, aby przetestować modele czołgów do ewentualnego zakupu lub licencjonowanej produkcji. Jednak tylko Panzer I został ostatecznie poddany szczegółowym badanią, jednak jak się okazało, nie było możliwości by pozyskać licencję, poszukiwania rozpoczęto w czechosłowacji od CKD, Od licencjonowanego pobratyńca był jednak lepiej opancerzony, przez co cięższy jak i miał mocniejszy silnik. Strv M / 41 SI służył w pułku P3 w Strängnäs, zawarte z kompanii czołgów lekkich 10 Brygady pancernego.

STRIDSVAGN M / 41

STRIDSVAGN L-60 M / 38,39,40

Nazwa: STRIDSVAGN L-60 M / 38,39,40
Typ: czołg lekki
Kraj pochodzenia: Szwecja
Rok produkcji: 1936-41
Wysokość: 2.07 m
Długość: 4.80 m
Szerokość: 2.05 m
Waga: 9.11 T
Pancerz: 5-50 mm
Silnik: Scania-Vabis V8, 1664 cc
Moc: 145 KM
Prędkość: 45 km/h
Zasięg: 270 km
Uzbrojenie: Bofors 37 mm (1.46 in) m/38 gu, 2x Madsen cal.303 machine-guns

Wyprodukowano: 219 sztuk

Załoga: 3 osobowa

Przed 1936 rokiem szwedzka armia miała w posiadaniu jedynie prototypowe egzemplarze  stridsvagn-m21-29 które pełniły służbę od zakończenie I wojny światowej. Nowy pojazd pancerny miał być zaawansowany technicznie, i tak też się stało, Posiadał w całości spawany kadłub, rozwijał prędkość ponad 40 km/h i posiadał solidny pancerz utrzymujący się na dobrze wyważonym zawieszeniu. Faktem jest, że szwecja zachowała neutralność w czasie II wojny światowej, jednak szwedzi nie mieli zamiaru czekać z założonymi rękami, na rozwój sytuacji i zaczeli się zbroić tworząc 219 jednostek STRIDSVAGN L-60 M / 38,39,40.

STRIDSVAGN M/21-29

Nazwa: STRIDSVAGN M/21-29
Typ: czołg lekki
Kraj pochodzenia: Szwecja
Rok produkcji: 1918-21
Wysokość: 2.52 m
Długość: 5.07 m
Szerokość: 2.05 m
Waga: 9.7 T
Pancerz: 8-14 mm
Silnik: Daimler-Benz 4-cylinder gasoline
Moc: 60 KM
Prędkość: 16 km/h
Uzbrojenie: Ksp m/14 6.5 mm (0.26 in) light machine-gun

Wyprodukowano: 10 sztuk

Załoga: 2 (dowódca/strzelec, kierowca)

STRIDSVAGN M/21-29

Prototyp został stworzony pod koniec I wojny światowej, Został sprojektowany na podstawie przejętego od armii brytyjskiej Whippet'a, To własnie jemu zawdzięcza wyglad i rozwiązania techniczne, jednak szwedzka wersja posiadała porządniejsze opancerzenie, sięgające nawet 14 mm, co było niezłym osiągnięciem jak na obecne czasy. Miało powstać wiele egzemplarzy tego pojazdu, jednak wojna się zakończyła, i zapotrzebowanie zmalało, przez co powstało jedynie 10 sztuk pojazdów, które nie przeszły chrztu bojowego. Niektóre z nich służbę zakończyly w 1938 roku jako pojazdy szkoleniowe.

STRIDSVAGN M/21-29

Trubia A4 / Naval

Nazwa: Trubia A4 / Naval
Typ: czołg lekki
Kraj pochodzenia: Hiszpania
Rok produkcji: 1936-37
Wysokość: 1,80 m
Długość: 3.77 m
Szerokość: 1.70 m
Waga: 5,5 T
Pancerz: 16 mm
Silnik: MAN chłodzony wodą. 6-cylindrowy
Moc: 70 KM
Prędkość: 30 km/h
Uzbrojenie: 2x 8 mm (0,31 cala) Vickers lekkie karabiny maszynowe

Wyprodukowano: około 20 sztuk

Załoga: 3 (dowódca / strzelec, kierowca, kadłub strzelec)

Trubia A4 / Naval

Pojazdy pancerne zostały wprowadzone do służby w Hiszpani po "wielkiej wojnie", do spacyfikowania zbuntowanych plemion muzułmańskich w Maroku. Akcja znana pożniej pod kryptonimem "RIF WAR" gdzie wziało udział wiele kupionych z Francji czołgów reno FT, po tych wydarzeniach główne dowództwo zadecydowało o wdrążeniu w Hiszpani planu pancernego w 1925 roku. Zaowocowało to kilkoma prototypami, Jednak dopiero Naval został wdrążony do produkcji, kiedy powstało 20 sztuk. Podczas wojny domowej w hiszpani skutecznie obniżały morale przeciwników.

Trubia A4 / Naval

BA-64

Nazwa: BA-64
Typ: lekki samochód pancerny
Kraj pochodzenia: ZSRR
Rok produkcji: 1942-46
Wysokość: 190 m
Długość: 3.66 m
Szerokość: 1.69 m
Waga: 2.4 T
Pancerz: 4 do 15 mm (w), 0.24-0.59
Silnik: 4-cylindrowy benzynowy GAZ MM
Moc: 80 KM
Prędkość: 55 km/h
Zasięg: 300 km
Uzbrojenie: 1 karabin maszynowy DT kal. 7,62 mm

Wyprodukowano: 9910 sztuk

Załoga: 2 (dowódca/strzelec, kierowca)

BA-64 lekki samochód pancerny armii czerwonej

Standardowy lekki samochód pancerny na wyposażeniu armi radzieckiej. Doświadczenie z BA-20. Był jedynym lekkim samochodem pancernym na II wojnie po wschodniej stronie frontu wschodniego po wycofaniu BA-20 , dlatego wyprodukowano ich aż niecałe 10000 sztuk. Jak łatwo się domyślić nie był skomplikowany w produkcji a jego projekt powstał w rekordowym czasie dwóch miesięcy. Konstruktorem wiodącym był inż. G.M.Wasserman. W skład zespołu weszli: F. A. Lepiendin, J. N. Soroczkin, B. T. Komarewskij i W. F. Samojłow. Pierwszy prototyp, zbudowano jesienią 1941. 3 marca 1942 nowy samochód pancerny został przyjęty do uzbrojenia Armii Czerwonej.
poprzednich serii samochodów pancernych pozwoliło uzyskać modelowi BA-64 jako pierwszemu w armii Rosjan napęd na cztery koła. Było to ogromne ułatwienie do jazdy po trudnym terenie, z tego względu postanowiona zaprzestać

BA-64 lekki samochód pancerny armii czerwonej

BAI-6

Nazwa: BAI-6
Typ: Ciężki samochód pancerny
Kraj pochodzenia: ZSRR
Rok produkcji: 1933-39
Wysokość: 2.10 m
Długość: 4.85 m
Szerokość: 2.20 m
Waga: 5,1 T
Pancerz: 9 do 15 mm (w), 0.24-0.59
Silnik: 4-cylindrowy benzynowy GAZ
Moc: 40 KM
Prędkość: 55 km/h
Zasięg: 200 km
Uzbrojenie: Główna: 1 x 45 mm (1,77 cala) 20K
Uzbrojenie dodatkowe: 2 x 7,62 mm DT (0,3 cala) karabiny maszynowe

Wyprodukowano: 566 sztuk

Załoga: 4 (dowódca, strzelec, przedni strzelec, kierowca)



W programie rozwoju samochodów pancernych, wdrożonym przez główne dowództwo Armii Czerwonej, zaplanowano wyposażenie wojsk w średnie samochody pancerne z uzbrojeniem armatnim. Do tego celu zaplanowano użycie trzy-osiowych podwozi z ciężarówek. Początkowo były to importowane pojazdy Moreland, jednak potem zaczęto używać podwozi z forda-timken. BA-6 powstał jako wóz który miał zachować zalety BA-3, przy braku takich wad jak przeciążone podwozie i silnik oraz słabe właściwości terenowe. W tym celu zmodyfikowano podwozie zwiększając rozstaw kół z 1585 do 1600 mm, a ich bazę zmniejszając z 3220 do 3200 mm. Wzmocniono przy tym tylne mosty i zmodyfikowano skrzynię przekładniową. Zachowano koła z oponami 6.50-20, ale opony pneumatyczne zastąpiono wypełnionymi gąbczastą gumą co zwiększyło odporność opon na ostrzał, ale zmniejszyło prędkość maksymalną. Zmieniono także konstrukcję kadłuba likwidując właz w tylnej płycie. Dzięki tym działaniom masa pojazdu spadła do 5,12 t. Pancerny kadłub z płyt pancernych o grubości do 8 mm miał kształt podobny jak w innych sowieckich średnich

samochodach pancernych. W przedniej części kadłuba znajdował się przedział silnikowy, a za nim stanowiska kierowcy i strzelca kadłubowego czkm DT. Za ich stanowiskami kadłub obniżał się, a na jego płycie stropowej umieszczona wieża pancerna pochodząca z czołgu lekkiego
 T-26 (w wersji z 1933 roku). Wewnątrz wieży stanowiska mieli dowódca i ładowniczy. Obsługiwali oni armatę 20K ob. 1932 kalibru 45 mm i sprzężony z nią czkm DT. Po bokach kadłuba zamocowane były dwa koła zapasowe. Mogły się one obracać i pomagały pokonywać przeszkody terenowe. Aby ułatwić obsługę silnika po bokach przedziału silnikowego znajdowały się otwory zamykane uchylnymi klapami. Pojazd napędzany był silnikiem GAZ-AA. Był to czterocylindrowy silnik gaźnikowy o pojemności skokowej 3285 cm³ i mocy 40 KM przy 2200 obr/min. Napęd przenoszony był na koła przy pomocy skrzyni biegów z czterema biegami do przodu i jednym wstecznym. Skrzynia biegów była wyposażona w reduktor podwajający liczbę biegów.

BAI-M

Nazwa: BAI-M
Typ: Ciężki samochód pancerny
Kraj pochodzenia: ZSRR
Rok produkcji: 1933-34
Wysokość: 2.10 m
Długość: 4.85 m
Szerokość: 2.20 m
Waga: 5,1 T
Pancerz: 9 do 15 mm (w), 0.24-0.59
Silnik: 4-cylindrowy benzynowy GAZ
Moc: 40 KM
Prędkość: 55 km/h
Zasięg: 200 km
Uzbrojenie: 1 x 37 mm (1,46 cala) 7K gun
2 x 7,62 mm DT (0,3 cala) karabiny maszynowe

Wyprodukowano: około 90 sztuk

Załoga: 4 (dowódca, strzelec, przedni strzelec, kierowca)

Prace nad serią samochodów opancerzonych BAI rozpoczęły się w 1932 roku z własnej inicjatywy biura projekcyjnego Izhorsk, na czele z nijakim Dyrenkov'em. Była to pierwsza konstrukcja radziecka wyposażona w potrójną oś podwozia. Powstał w wyniku doświadczeń i badań przy użyciu "Ford'a Timken", Od którego odziedziczył wiele cech, miedzy innymi 40 konny silnik forda, zawodną skrzynię biegów oraz podówjny. Ostatecznie model BAI był punktem wyjściowym dla całej serii ciężkich samochodów pancernych BAI-M, BA-3, BA-6, 9 i BA-BA-10.

BA-20

Nazwa: BA-20
Typ: samochód pancerny
Kraj pochodzenia: ZSRR
Rok produkcji: 1936-42
Wysokość: 2.20 m
Długość: 3.75 m
Szerokość: 2.00 m
Waga: 2 T
Pancerz: 6 do 15 mm (w), 0.24-0.59
Silnik: 4-cylindrowy benzynowy GAZ MM
Moc: 50 KM
Prędkość: 80 km/h
Zasięg: 300 km
Uzbrojenie: Główne: DT  karabin maszynowy 7,62 mm (0,3 cala), 1323 pociski

Wyprodukowano: około 1567 sztuk

Załoga: 3 (dowódca, strzelec, kierowca)

W 1934r wojsko radzieckie wyraziło zapotrzebowanie na lekki samochód pancerny, z lepszymi właściwościami jezdnymi niż  FAI. Rozpoczęcie produkcji BA-20 pokryło się z zakończeniem produkcji GAZ-A, przez co został obdarowany nowym silnikiem GAZ MM o mocy 50 KM. Powstał na bazie FAI, gdzie wiele elementów nie zostało zmienionych, miedzy innymi  położenie drzwi, włazów, szczelin wizyjnych i koło zapasowe. Pierwsze prototypy były gotowe w 1936r. Komisja stwierdziła tylko dwie wady, była to słaba widoczność przy prędkości większej niż 15 km/h oraz słabe uzbrojenie, co zostało naprawione poprzez dodanie karabinu maszynowego.