Typ: niszczyciel
Kraj pochodzenia: ZSRR
Rok produkcji: luty-wrzesień 1943r
Wysokość: 2.45 m
Długość: 6,75 m (8.95m z działem)
Szerokość: 3.25 m
Waga: 45,5 T
Pancerz: 22 - 75 mm
Silnik: 12-cylindrowy silnik wysokoprężny W-2K
Moc:m 600 KM
Moc/Masa: 13,2 KM/t
Prędkość: 43 km/h
Zasięg: 330 km
Uzbrojenie: 1 x haubicoarmata ML-20S kal. 152 mm (20 nab.)
uzbrojenie załogi: (1-2 pm PPSz (1278-1300 nab.), 25 szt. granatów F-1)
Wyprodukowano: 700 sztuk
Załoga: 5 osoby
Historia
15.04.1942 - Tego dnia główny zarząd artylerii armii czerwonej podjął decyzje o rozpoczęciu prac i badań nad nowym rodzajem dział samobieżnych, które będą wspierać piechotę. Miały one być na podwoziu czołgów już produkowanych seryjnie i padło na podwozie ciężkiego czołgu KW, które miało być wyposażone w haubicoarmate kaliber 152 mm.Oprócz tego, że miał niszczyc wrogie bunkry, schrony i umocnienia, to miał również siać postrach wśród niemieckich czołgów ciężkich. Pracami kierowało biuro konstrukcyjne Ż. Kotinowa z Zakładów Kirowskich w Czelabińsku przy współpracy z biurem konstrukcyjnym Artylerii Samobieżnej zakładów Uralmaszzawod w Swierdłowsku. Projekt nowego działa samobieżnego był gotowy na początku stycznia 1943 roku i w dniu 4 stycznia został zatwierdzony i zlecono budowę prototypu, który miano uKW-14. Już 7 lutego 1943 roku zakończono próby działa a w dniu 14 lutego 1943 roku przyjęto je na uzbrojenie. Zmieniono jednocześnie jego oznaczenie na SU-152. Także w lutym rozpoczęto produkcję seryjną tych dział w Zakładach Kirowskich w Czelabińsku, gdzie trwała do września 1943 roku. W tym czasie wyprodukowano około 700 dział samobieżnych SU-152. Produkcję ich przerwano z uwagi na opracowanie i wdrożenie do produkcji seryjnej nowego ciężkiego działa samobieżnego ISU-152. Do obecnych czasów z około siedmiuset SU-152 przetrwały zaledwie trzy sztuki, z których dwie znajdują się w Polsce, w Lubuskim Muzeum Wojskowym w Zielonej Górze z/s w Drzonowie gdzie je przeniesiono w 1997 roku z Cmentarza Żołnierzy Radzieckich w Cybince, a jedna w rosyjskim Muzeum czołgów w Kubince.
kończyć do 29 stycznia. Protot
yp wyposażono w specjalnie adaptowaną dla tego działa haubico-armatę wz. 1937/43 (ML-20S) kal. 152 mm. Nosił on oznaczenie
Historia
15.04.1942 - Tego dnia główny zarząd artylerii armii czerwonej podjął decyzje o rozpoczęciu prac i badań nad nowym rodzajem dział samobieżnych, które będą wspierać piechotę. Miały one być na podwoziu czołgów już produkowanych seryjnie i padło na podwozie ciężkiego czołgu KW, które miało być wyposażone w haubicoarmate kaliber 152 mm.Oprócz tego, że miał niszczyc wrogie bunkry, schrony i umocnienia, to miał również siać postrach wśród niemieckich czołgów ciężkich. Pracami kierowało biuro konstrukcyjne Ż. Kotinowa z Zakładów Kirowskich w Czelabińsku przy współpracy z biurem konstrukcyjnym Artylerii Samobieżnej zakładów Uralmaszzawod w Swierdłowsku. Projekt nowego działa samobieżnego był gotowy na początku stycznia 1943 roku i w dniu 4 stycznia został zatwierdzony i zlecono budowę prototypu, który miano uKW-14. Już 7 lutego 1943 roku zakończono próby działa a w dniu 14 lutego 1943 roku przyjęto je na uzbrojenie. Zmieniono jednocześnie jego oznaczenie na SU-152. Także w lutym rozpoczęto produkcję seryjną tych dział w Zakładach Kirowskich w Czelabińsku, gdzie trwała do września 1943 roku. W tym czasie wyprodukowano około 700 dział samobieżnych SU-152. Produkcję ich przerwano z uwagi na opracowanie i wdrożenie do produkcji seryjnej nowego ciężkiego działa samobieżnego ISU-152. Do obecnych czasów z około siedmiuset SU-152 przetrwały zaledwie trzy sztuki, z których dwie znajdują się w Polsce, w Lubuskim Muzeum Wojskowym w Zielonej Górze z/s w Drzonowie gdzie je przeniesiono w 1997 roku z Cmentarza Żołnierzy Radzieckich w Cybince, a jedna w rosyjskim Muzeum czołgów w Kubince.kończyć do 29 stycznia. Prototyp wyposażono w specjalnie adaptowaną dla tego działa haubico-armatę wz. 1937/43 (ML-20S) kal. 152 mm. Nosił on oznaczenie
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz