Typ: samochód pancerny
Kraj pochodzenia: ZSRR
Rok produkcji: 1928-31
Wysokość: 2.00 m
Długość: 4,65 m
Szerokość: 2.20 m
Waga: 5.14 T
Pancerz: od 4 do 8 mm
Silnik: 4-cyl petrol GAZ MM
Moc:m 50 KM
Moc/Masa: 9.95 KM/t
Prędkość: 40 km/h
Zasięg: 330 km
Uzbrojenie: Główne: 1 x 37 mm (1.46 in) D1T
Dodatkowe 1 x DT 7.62 mm (0.3 in) machine gun
Wyprodukowano: 215 sztuk
Załoga: 4 osoby
Pomimo, że ogolna wiedza na temat pojazdów pancernych przybyłą do rosji w 1918 roku, to środki i dostępna technologia były niewystarczające do produkcji masowej. Pomimo to armia czerwona posiadała jednak na utrzymaniu w tym czasie około 300 samochodów pancernych różnych typów, od morza nieudanych prototypów zaczynając. Aż prosiło się by zebrać to wszystko do kupy i stworzyć jeden solidny projekt. Na początku planowano użyć podwozie z niemieckiego dimlinera, jednak ostatecznie zdecydowano się na produkt krajowy. Pierwsza partia BA-27 w liczbie 54 sztuk zeszła z taśmy 1928 roku, pierwsze testy były bardzo zadowalające, ale zdecydowano się na niewielkie poprawki, by wyprodukować dalszą część produkcji. Nowo wyprodukowane modele trafiły do jednostek zwiadowczych, wcześniej już wyposażonych w tego typu pojazdy. Produkcje zakończono w 1931 roku na podstawie stwierdzenia, że ich pancerz jest zbyt słaby, a siła ognia nie wystarczająca, w dodatku ich zdolności terenowe w porównaniu z pojazdami gąsienicowymi wypadają bardzo słabo.
Pomimo, że ogolna wiedza na temat pojazdów pancernych przybyłą do rosji w 1918 roku, to środki i dostępna technologia były niewystarczające do produkcji masowej. Pomimo to armia czerwona posiadała jednak na utrzymaniu w tym czasie około 300 samochodów pancernych różnych typów, od morza nieudanych prototypów zaczynając. Aż prosiło się by zebrać to wszystko do kupy i stworzyć jeden solidny projekt. Na początku planowano użyć podwozie z niemieckiego dimlinera, jednak ostatecznie zdecydowano się na produkt krajowy. Pierwsza partia BA-27 w liczbie 54 sztuk zeszła z taśmy 1928 roku, pierwsze testy były bardzo zadowalające, ale zdecydowano się na niewielkie poprawki, by wyprodukować dalszą część produkcji. Nowo wyprodukowane modele trafiły do jednostek zwiadowczych, wcześniej już wyposażonych w tego typu pojazdy. Produkcje zakończono w 1931 roku na podstawie stwierdzenia, że ich pancerz jest zbyt słaby, a siła ognia nie wystarczająca, w dodatku ich zdolności terenowe w porównaniu z pojazdami gąsienicowymi wypadają bardzo słabo.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz