Typ: niszczyciel
Kraj pochodzenia: ZSRR
Rok produkcji: 1943-44
Wysokość: 2.33 m
Długość: 6.10m (z działem 8.15)
Szerokość: 3.00 m
Waga: 29,8 T
Pancerz: 45 mm
Silnik: Klimov diesel V12
Moc:m 493 KM
Moc/Masa: 16,4 KM/t
Prędkość: 55 km/h
Zasięg: 400 km
Uzbrojenie:
85 mm (3,35 cala) D-5T AT gun
Wyprodukowano: 2050 sztuk
Załoga: 4 osoby (dowódca, kierowca, strzelec, ładowniczy)
SU-85 a T-34
Rodzina niszczycieli SU uważana, za przedstawicieli najgroźniejszej broni przeciwpancernej podczas II wojny światowej. Na początku wojny T-34 i KV-1 były nie do pokonania przez niemieckie czołgi, które nie były w stanie przebić ich pancerza, sytuacja ta trwała aż do pojawienia się wśród niemieckich szeregów ciężkiego czołgu "Tiger" w 1942 roku. Mimo, że pojawiły się wtedy w nieznacznych ilościach, dawały się we znaki radzieckim generałom, sytuacja pogorszyła się miedzy innymi w bitwie pod Kurskiem, gdzie pojawiły sie czołgi nowego typu "Panther". Było jasne, że zdolności bojowe nowych niemieckich produkcji, znacznie przewyższają, uważane w owym czasie za stare, i wysłużone pojazdy bojowe związku radzieckiego. Standardowe działa 76,2 mm masowo montowane w T-34, nie były w stanie przebić pancerza Tigera z bezpiecznej odległości, przez co tracono duże ilości legendarnego T-34.
Przeznaczenie SU-85
Zwany "Samokhodnaya Ustanovka" albo po prostu "SU" był to pojazd ze słuszną jednostką napędową, pozwalającą rozwinąć intratne prędkości wyposażony w szybkostrzelne działo 85 mm od którego nosi swoją nazwe, korzystał z podwozia T-34. Szybkostrzelne działo, dawało przewage, przy niszczeniu szybkich celów. SU-85 został stworzony głównie, by eliminować nowsze modele niemieckich czołgów
Produkcja
Jego produkcja wyniosła ponad dwa tysiące egzemplarazy, aż dalsze zlecenia anulowano w 1944 roku, kiedy to natychmiast zastąpił go SU-100. Został zaprojektowany przez Lew S. Trojanów na bazie Su-100 oraz wykonany w 85% z częsci T-34. Zawieszenie typu "christe" z 500mm prześwitem zostało niezmienione. Napędzał go wysokoproprężny silnik 12 cylindrowy wyciągający 493 KM, dający stosunek 16,4 KM na każdą tone. Produkcja była stosunkowo łatwa, głównie dzieki prostemu kadłubowi bez wierzy.
Rodzina niszczycieli SU uważana, za przedstawicieli najgroźniejszej broni przeciwpancernej podczas II wojny światowej. Na początku wojny T-34 i KV-1 były nie do pokonania przez niemieckie czołgi, które nie były w stanie przebić ich pancerza, sytuacja ta trwała aż do pojawienia się wśród niemieckich szeregów ciężkiego czołgu "Tiger" w 1942 roku. Mimo, że pojawiły się wtedy w nieznacznych ilościach, dawały się we znaki radzieckim generałom, sytuacja pogorszyła się miedzy innymi w bitwie pod Kurskiem, gdzie pojawiły sie czołgi nowego typu "Panther". Było jasne, że zdolności bojowe nowych niemieckich produkcji, znacznie przewyższają, uważane w owym czasie za stare, i wysłużone pojazdy bojowe związku radzieckiego. Standardowe działa 76,2 mm masowo montowane w T-34, nie były w stanie przebić pancerza Tigera z bezpiecznej odległości, przez co tracono duże ilości legendarnego T-34.
Zwany "Samokhodnaya Ustanovka" albo po prostu "SU" był to pojazd ze słuszną jednostką napędową, pozwalającą rozwinąć intratne prędkości wyposażony w szybkostrzelne działo 85 mm od którego nosi swoją nazwe, korzystał z podwozia T-34. Szybkostrzelne działo, dawało przewage, przy niszczeniu szybkich celów. SU-85 został stworzony głównie, by eliminować nowsze modele niemieckich czołgów
Produkcja
Jego produkcja wyniosła ponad dwa tysiące egzemplarazy, aż dalsze zlecenia anulowano w 1944 roku, kiedy to natychmiast zastąpił go SU-100. Został zaprojektowany przez Lew S. Trojanów na bazie Su-100 oraz wykonany w 85% z częsci T-34. Zawieszenie typu "christe" z 500mm prześwitem zostało niezmienione. Napędzał go wysokoproprężny silnik 12 cylindrowy wyciągający 493 KM, dający stosunek 16,4 KM na każdą tone. Produkcja była stosunkowo łatwa, głównie dzieki prostemu kadłubowi bez wierzy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz