Typ: samochód pancerny
Kraj pochodzenia: Francja
Rok produkcji: 1935-42
Wysokość: 2.61 m
Długość: 4.79 m
Szerokość: 2.01 m
Waga: 8.2 T
Pancerz: od 7 mm do 20 mm
Silnik: 1 silnik gaźnikowy Panhard I S.K.
Moc: 105 KM
Moc/Masa: 12.8 KM/t
Prędkość: 72 km/h (na drodze)
50 km/h (na torach)
42 km/h (na biegu wstecznym)
Zasięg: 363 km
Uzbrojenie: 1 działko automatyczne Hotchkiss S.A. 35 kal. 25 mm
1 karabin maszynowy Reibel kal. 7,5 mm
Załoga: 3-4 osób
Liczba wyprodukowanych egzemplarzy: 500 pojazdów
Samochód pancerny Panhard 178 |
Samochód pancerny Panhard 178 |
Ponieważ spełniał on wymogi armii francuskiej, w 1936 roku rozpoczęto jego produkcję seryjną i został on oznaczony jako Panhard 178 (spotyka się również nazwy: Panhard et Levassor type 178, AMD-35). Produkowany był w wersji rozpoznawczej i wozu dowodzenia.
Po zajęciu Francji przez Niemcy część tych samochodów przejęły wojska niemieckie. Były one także nadal produkowane dla wojsk niemieckich, otrzymały wtedy oznaczenie Panzerspähwagen P 204 (f) lub P 38 (f). Produkcję seryjną zakończono w 1942 roku, łącznie wyprodukowano 500 sztuk samochodów tego typu.
W 1942 (1941?) roku w niemieckich zakładach Gothaer Wagonfabrik w Gocie oraz Bergischen Stahlindrustrie w Remscheid około 40 samochodów pancernych P 204 (f) przystosowano do roli pojazdów szynowych, w warunkach polowych zamiana samochodu pancernego w drezynę pancerną zabierała załodze około 15 minut. Drezyny były budowane w wersji rozpoznawczej i radiowej, przy czym ta druga wersja miała charakterystyczną antenę ramową umieszczoną nad całym pojazdem. Samochody pancerne Panhard 178 zostały wprowadzone do uzbrojenia oddziałów rozpoznawczych francuskich dywizji lekkiej kawalerii
Samochód pancerny Panhard 178 |
Po zajęciu Francji przez Niemcy przejęte samochody pancerne Panhard 178 wyprowadzili do swoich oddziałów rozpoznawczych. Natomiast samochody przebudowane na drezyny były wykorzystywane w niemieckich pociągach pancernych głównie na terenie ZSRR. Te samochody pancerne i drezyny używane były przez wojska niemieckie do końca II wojny światowej.
Po zakończeniu II wojny światowej używany był przez wojska francuskie w koloniach, a także znalazł się w posiadaniu Syrii oraz Włoch. W Syrii używano ich do 1964 roku.
Naprawdę świetnie napisane. Pozdrawiam.
OdpowiedzUsuńBardzo fajny wpis. Pozdrawiam.
OdpowiedzUsuń