Typ: samochód pancerny
Kraj pochodzenia: Francja
Rok produkcji: 1935-42
Wysokość: 2.61 m
Długość: 4.79 m
Szerokość: 2.01 m
Waga: 8.2 T
Pancerz: od 7 mm do 20 mm
Silnik: 1 silnik gaźnikowy Panhard I S.K.
Moc: 105 KM
Moc/Masa: 12.8 KM/t
Prędkość: 72 km/h (na drodze)
50 km/h (na torach)
42 km/h (na biegu wstecznym)
Zasięg: 363 km
Uzbrojenie: 1 działko automatyczne Hotchkiss S.A. 35 kal. 25 mm
1 karabin maszynowy Reibel kal. 7,5 mm
Załoga: 3-4 osób
Liczba wyprodukowanych egzemplarzy: 500 pojazdów
![]() |
Samochód pancerny Panhard 178 |
![]() |
Samochód pancerny Panhard 178 |
Ponieważ spełniał on wymogi armii francuskiej, w 1936 roku rozpoczęto jego produkcję seryjną i został on oznaczony jako Panhard 178 (spotyka się również nazwy: Panhard et Levassor type 178, AMD-35). Produkowany był w wersji rozpoznawczej i wozu dowodzenia.
Po zajęciu Francji przez Niemcy część tych samochodów przejęły wojska niemieckie. Były one także nadal produkowane dla wojsk niemieckich, otrzymały wtedy oznaczenie Panzerspähwagen P 204 (f) lub P 38 (f). Produkcję seryjną zakończono w 1942 roku, łącznie wyprodukowano 500 sztuk samochodów tego typu.
W 1942 (1941?) roku w niemieckich zakładach Gothaer Wagonfabrik w Gocie oraz Bergischen Stahlindrustrie w Remscheid około 40 samochodów pancernych P 204 (f) przystosowano do roli pojazdów szynowych, w warunkach polowych zamiana samochodu pancernego w drezynę pancerną zabierała załodze około 15 minut. Drezyny były budowane w wersji rozpoznawczej i radiowej, przy czym ta druga wersja miała charakterystyczną antenę ramową umieszczoną nad całym pojazdem. Samochody pancerne Panhard 178 zostały wprowadzone do uzbrojenia oddziałów rozpoznawczych francuskich dywizji lekkiej kawalerii
![]() |
Samochód pancerny Panhard 178 |
Po zajęciu Francji przez Niemcy przejęte samochody pancerne Panhard 178 wyprowadzili do swoich oddziałów rozpoznawczych. Natomiast samochody przebudowane na drezyny były wykorzystywane w niemieckich pociągach pancernych głównie na terenie ZSRR. Te samochody pancerne i drezyny używane były przez wojska niemieckie do końca II wojny światowej.
Po zakończeniu II wojny światowej używany był przez wojska francuskie w koloniach, a także znalazł się w posiadaniu Syrii oraz Włoch. W Syrii używano ich do 1964 roku.
Naprawdę świetnie napisane. Pozdrawiam.
OdpowiedzUsuńBardzo fajny wpis. Pozdrawiam.
OdpowiedzUsuń